Πρόκειται για ένα παλιό βιομηχανικό κτήριο , στο κέντρο της Πάτρας το οποίο επανασχεδιάστηκε με σκοπό της λειτουργία του ως εργαστήριο αργυροχρυσοχοΐας.
Με αφορμή τη χρήση του κτηρίου, όλη η μελέτη επικεντρώθηκε στη προσπάθεια ανάδειξης του βιομηχανικού του χαρακτήρα.
Για τον λόγο αυτό διατηρήθηκε το μωσαϊκό δάπεδο που προϋπήρχε, καθώς επίσης και τα παλιά πάτερα της στέγης, τα οποία επιδιορθώθηκαν και ενισχύθηκαν στατικά όπου αυτό ήταν αναγκαίο. Το σύνολο των σωληνώσεων και των ηλεκτρολογικών παροχών, έγιναν με εξωτερικές εγκαταστάσεις πάνω στους τοίχους.
Ακολουθήθηκε open plan λογική, με ένα ενιαίο μακρόστενο ξύλινο τραπέζι τοποθετημένο πυρηνικά στο κέντρο του χώρου όπου πραγματοποιούνται όλα τα εκπαιδευτικά σεμινάρια.
Στο πίσω μέρος του χώρου, τοποθετήθηκε ο κύριος εξοπλισμός κατασκευής και επισκευής κοσμημάτων του εργαστηρίου, διατηρώντας στενή επαφή με την πίσω αυλή η οποία λειτουργεί υποστηρικτικά για κάποιες εργασίες.
Στους τοίχους επιλέχθηκε μια τεχνική τσιμεντοκονίας που να θυμίζει παλιά βιομηχανία ενώ παράλληλα όλα τα βοηθητικά στοιχεία και έπιπλα βάφτηκαν μαύρα.
Την ίδια στιγμή, στην δεξιά πλευρά του χώρου, πραγματοποιήθηκε μια τοιχογραφία από τον εικαστικό Κλεομένη Κωστόπουλο.
Το έργο έχει ύψος 5,5 μέτρα, και αποτελεί προσωπογραφία της Μαρίας Κάλλας. Η επιλογή της συγκεκριμένης θεματολογίας προέκυψε σε μία προσπάθεια υπόδειξης ότι το έργο που θα ‘’ντύσει’’ τον χώρο θα είναι ένα άτομο που συμβολίζει το κάλλος και την αισθητική.